คนป่วย

31 16 Jan 2025

ผมทำงานนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ และ ท่องอยู่ในโลกอินเตอร์เน็ตมา 24 ปี (2543) ตั้งแต่ยุค Netscape up load ด้วย FTP มา window 95 window 2000 ยุคที่ Chaiyo Hotmail และ yahoo รุ่งเรื่อง ยุคที่ บอร์ดถนนราชดำเนิน บนกระดาน พันธุ์ทิพย์ เป็นศูนย์กลางปัญญาชน ออนไลน์ และ pirch คือแหล่งชุมนุมวัยรุ่น ก่อน ICQ และ Hi 5 คือบ้านของนักหัดเขียน

 

คนยุคนั้น ผันตัวเองมาจากหนอนหนังสือ ต่างก็วาง pocket book ลงมาตื่นตาตื่นใจกับอาหารสมอง ที่สดๆร้อนๆ เขียนพร้อมเสริ์ฟ ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องรอนาน ผมตามอ่าน (ปัจจุบันเรียก FC) ของคยหลายคน และเริ่มตั้งตัวเอง เป็นสำนักเล็กๆ มีคนติดตาม พูดเรื่องการเมือง สังคม ชวนกันทำ กิจกรรมอาสา และ เขียนเรื่อง ชีวิตนักโบก หนุ่มนักเดินทาง ฯลฯ

 

การอ่าน การติดตาม ผู้คนแบบยาวนาน ตั้งแต่วัยหนึ่ง ไปจนถึงอีกวัย บางคนก็ 1 ปี บางคนก็ 5 หรือ 10 หรือ 20 ปี ก็มี เห็นพัฒนา ความคิด พฤติกรรม และรูปแบบการใช้ชีวิต ที่เปลี่ยนแปลงไป พร้อมๆ กับก็เห็นตัวเอง ตั้งแต่ ยุคทำงานข้อมูล web portal จนมาเป็นนักข่าวนักเขียน เล็กๆ ไปจนถึง นักศึกษาปริญญาโท และจบลงที่ ชีวิตเกษตรกร คนปลูกต้นไม้ คนทำงานค่ายเยาวชน  ก่อนมาจบที่บทบาท พ่อค้า และคนทำไวน์ ซึ่งแน่นอน โลกทัศน์ ชีวิตทัศน์ เราเปลี่ยน ตามบทบาท วิถี เปลี่ยนตามวัยและสังขาร

 

สิ่งที่เริ่มก่อรูปในหัวเรา เมื่ออ่าน เราเห็น ใครคนนั้น นานๆ เห็นแทบทุกวัน บางคนนี่เคยรู้จัก มักคุ้น กันมาก่อนด้วย ทำให้เราเห็นพัฒนาการ ความรู้สึก นึกคิด บางคน เติบโตผ่านกาลเวลานานๆ จนเกิดปัญญา ตกผลึกความเป็นชีวิต นิ่งข้น สงบขึ้น กระจ่างขึ้น บางคนก็ตัดขาดตัวเอง ละเลิก หายไปจากโลกโซเชี่ยล จากสังคมออนไลน์ ไปมีชีวิตเงียบๆ ในชุมชน กับครอบครัว ลูกและหลาน อยู่นา ไร่ สวน หนีห่างผู้คน สังคม บ้างก็ สร้างกรอบชีวิตเล็กๆ อยู่กับสัตว์เลี้ยงหมา แมว คุย ผูกพัน เฉกเช่นคนในครอบครัว ทั้งๆ ที่ครั้งหนึ่ง บางคนในนั้น เคยโด่งดัง มีชื่อเสียงมีบทบาท มีความสำคัญ !!

 

 แต่ก็ไม่น้อย เปลี่ยนไปเป็นหน้ามือหลังมือ มีชื่อเสียงมีฐานะ มีบทบาททางสังคม และบางคนกำลังเกษียณ เป็นชายชรา หมดอำนาจ หมดบทบาท แหวกว่าย ในทะเลชีวิตที่โคตรลำพัง หว้าเหว่ และเหงาหงอย อยู่ในแดนชรา!!

 

และมีบางคน ป่วยจิต ช้าๆ กราดเกรี้ยว คุ้มคลั่ง จนสติแตกบ้าง บางครั้ง หลงในทรัพย์ ยึดติดในภาพลักษณ์ ที่เคยสาว เคยสวย เคยหล่อ เคยมีบริวารห้อมล้อม เคยเป็นคนสำคัญ แล้ววันหนึ่ง ก็ไม่เหลือสิ่งเหล่านั้น หลายคนสำคัญ ตนเย่อหยิ่ง ผยองตน จนเสพติดเคยชิน พอโลกมันเปลี่ยน ความคิดคน สังคม มันเปลี่ยนก็ยอมรับความจริงไม่ได้ หรือ สังขารเริ่มโรยราไม่เยาว์วัย เหมือนแต่ก็ หงุดหงิด โกรธขึ้งโลก!!

 

แท้จริงแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว ทั้งในโลกออฟไลน์ หรือ ออนไลน์ ล้วนแต่ดตอนสติ เห็นสัจธรรม ความจริงของชีวิต ของโลก เมื่อคืนนอนไม่หลับ เลยเปิดอ่าน เลื่อน ไปเรื่อยๆ ทำให้เห็นโพสต์ ภาพหลายคน มีชีวิตที่ปรับตัว ตามสภาพ ตามเงื่อนไขปัจจัย และเจอหลายคน เริ่มป่วย มีภาวะจิตใจที่ป่วย อาจจะเริ่มมีอายุ แต่คว้าความปรารถนาไม่สำเร็จ ไม่มีครอบครัว ไม่มีความมั่นคง มีบ้าน มีรถ แต่ก็มีหนี้สินกองมหึมา เจอบางคน ยากจะกู่กลับ จมปลักในตมเน่าเหม็นของกิเลส ความหลงยึด แหวกว่ายในทะเลแห่งความเคียดแค้นชิงชังและดิ้นรนไม่หลุด !!

 

อ่านไปเรื่อยๆ จนสายตาพร่ามัว และ หงายหลังลงพื้นที่นอน เบิกตาโพล่ง แล้วรำพัน มนุษย์เอ๋ย เจ้าเหนื่อยไหม ?

Contact Information

  • : มูลนิธิกองทุนไทย Thai Fund Foundation 2044/23 ถ.เพชรบุรีตัดใหม่ บางกะปิ ห้วยขวาง กรุงเทพ 10310
  • : webmaster@thaingo.org
  • : 082 178 3849
  • : www.thaingo.in.th

Thai NGO

ข่าวสารสังคมนอกสื่อกระแสหลัก ข่าวสารความเคลื่อนไหว เกี่ยวกับเอ็นจีโอ ข่าวกิจกรรมเพื่อสังคม งานสัมนา สมัครงานเอ็นจีโอ ร้องเรียน แจ้งข่าว…ประนามประจาน !! ที่ได้รับความทุกข์ร้อนไม่เป็นธรรม