ชีวิตที่ไร้ตัวตน

247 05 Nov 2024

 

 

เมื่อวาน ตอนประชุมทีม ผมได้ชี้แจงให้เด็กๆ ฟังว่า ทำไม เราต้องจัด งานดนตรี และจัดอีก ทั้งๆ ที่เพิ่งผ่าน ไป ไม่กี่วัน

 

เหตุผลแรกคือ งานรอบแรก จัดเพื่อหาตัวคน ที่จะมาร่วมทีม ร่วมฝัน ร่วมต่อสู้ สร้าง วางรากฐาน ส่วนงานรอบที่สอง เป็นงานที่เริ่มมีการจ้าง นักดนตรี ตามราคาค่าตัวจริงๆ เครื่องเสียงเต็มสปีด คุณภาพมาตรฐาน จริงๆ พร้อมเวที (จ้างเหมือนกัน) ด้วย และ ขายบัตร ขายบูธ ขายสินค้า เพื่อทดสอบว่า เราจะทำได้ไหม ทำได้แค่ไหน แต่รอบนี้ จะยังลงทุนไม่มาก ถ้าสำเร็จ ปีหน้างานใหญ่ ไม่ถึงระดับประเทศ ก็ระดับต้นๆ ในภาคอีสานงานหนึ่ง

 

ทีม ประสบการณ์ ทีม และความตั้งใจ เป็นเรื่องสำคัญ ผมยอมลงทุนเรื่องคน เรื่องประสบการณ์ ตรง เพราะนี่คือสิ่งที่สำคัญ ถ้งานเราดี ทีมเราเก่ง ทุน หรือ งบประมาณ หาไม่ยาก (ในความคิดผม ) หลายหน่วยงานอาจจะช่วยได้ หรือ หลายบริษัท พร้อมลงทุนเป็นสปอนเซอร์ให้ ผมไม่คิดว่า ปัญหาทุนคือ ปัญหาใหญ่ แต่ปัญหาคน คนที่มีคุณภาพ หรือมีศักยภาพ มองการณ์ไกล มองกระแสนิยม มองตลาดออก วิเคราะห์เป็น ออกแบบงานได้ สอดคล้อง ตรงตามความต้องการ  และคิดวิธีการ ทำงานภายใต้ทรัพยากรจำกัดได้ออกมาดี คนแบบนี้หายากมาก งานจำพวกเอาเงินละเลง มีเยอะแยะ ผมไม่คิดทำแบบนั้น ดังนั้น คนที่มีคุณภาพสำคัญที่สุด

 

ผมจึงรอ อดทนรอ ให้พวกเขา เติบโต มีประสบการณ์ จริงก่อน

 

เหตุผลสุดท้ายที่ผม ชี้แจง คือ เราไม่มีตัวตน บ้านอื่น เมืองอื่น จังหสัดอื่น ภาคอื่น มีงานของเขาเอง มีเทศกาลดีๆ ทุกปี บ้านเราหาสักมุม สักงาน ไม่มี ไล่เรียงดูเลย ตั้งแต่ โนนดินแดง ละหานทราย บ้านกรวด พนมดงรัก กาบเชิง บัวเชด ปราสาท ฯลฯ หรือแม้แต่ในสุรินทร์ บ้านใครมีงานเทศกาลดีๆ งานที่จัดได้น่าหลงใหล งานที่สืบทอดกันด้วยความรักความผูกพัน งานที่ทำให้เราภูมิใจ อวดบ้านอื่นเมืองอื่น  “ไม่มีครับ!!!”

 

เราไม่มีอะไร สะท้อน หรือ นำเสนอถึงความมีอารยธรรม ความมีงานรื่นเริง และ รื่นรมย์ ไม่มีพื้นที่ ใฟ้เราได้อวดภูมิปัญญา อวดรูปแบบความสุข ความเป็นตัวของตัวเอง การละเล่น การดื่มกิน การหมัก บ่ม ต้มกลั่น  เราถูกกัก และ กด ถูกห้าม ถูกจับ ปรับ ขังคุก มาตลอด 3-4 ชั่วอายุคน เรามีสภาพเหมือน ทาส ที่มีชีวิตแค่นี้ กรีดยาง แล้วก็นอน !!

 

ผมบอกเด็กๆ ว่า ถ้างานนี้สำเร็จ ปีหน้างานใหญ่ และไม่นาน อีสานใต้ บ้านเรา จะมีงานที่เราภูมิใจ เหมือนคนขอนแก่น มีงานอีสานเขียว พวกปากช่อง มีงานเขาใหญ่ พวกกระสังมีงานชักเว่า ศรีสะเกษ มีงานบาบาเรี่ยน เราอาจจะมีงาน “แคกะเด๊อะ” (ฤดูหนาว) ก็ได้ แน่นอน รอบหน้า เราจะกลับไปจัด ยังสถานที่ที่เราคิดถึงมาหลายปี คือ “ไร่ทวนลม” วงดนตรีระดับประเทศ ขายบัตรนับพันใบ ร้านรวง แสงสี เต็นท์นับร้อยนับพัน หลากหลายสีละลานตา!!

 

พูดได้ เท่านั้น เจ้าเฟิร์ส หลานชายวัยหนุ่ม ยกมือขึ้นพรวดพราด ก่อนใคร “ลุงไนล์ รอบหน้า หนูขอวง เซ้าเทิร์น บอย นะ”

“วงที่ไหน ว่ะ ?” ผมถามอย่างงุนงง
“วงจากสงขลา”  มันตอบ
“อื้อ... ได้ๆๆ  เท่าไหร่ หละ ?”

“ ประมาณ 5 หมื่น ครับ!!

ไอ้.... !!”