สามก๊ก ตอนที่ 4 บ้านเมืองที่ไร้ผู้ทรงเกียรติ...

1231 16 May 2023

“ซุนฮก” กุนซือของเสนาบดี โจโฉ กุนซือที่มักขัดคอโจโฉ หรือ กุนซือคนอื่นที่ ชอบประจบสอพลอ จนโจโฉ หงุดหงิดรำคาญ แต่ก็ปล่อยให้ทำบทบาท
ซุนฮก ผู้กล้าทัดทานฮ่องเต้ ที่ถูกเหล่าบริวารของ โจโฉ ทูลเสนอเรื่องให้แต่งตั้ง โจโฉ เป็น ท่านอ๋อง มีฐานะเทียบเท่าฮ่องเต้ ใช้รถม้าทอง นำขบวน ซุนฮก ผู้มองการณ์ไกล คำนึงถึงความเหมาะสม การสถาปนาท่านอ๋อง ตามหลักแล้วต้องแต่งตั้งเชื้อพระวงศ์ หรือผู้มีสายเลือดเดียวกับฮ่องเต้

ซุนฮกในวัยชรามากแล้ว เริ่มรู้ว่า วันนี้ โจโฉ ได้ก้าวเข้ามายิ่งใหญ่ ค้ำฟ้า เหนือบัลลังก์ และมีท่าทีอยากสถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้ แต่ก็ทำทีว่า ไม่รับตำแหน่งนี้ แต่พอเหล่าขุนนางของตน คะยั้นคะยอ ก็เงียบ ( ยอมรับ) จนซุนฮกโพล่งต่อหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้ไปว่า
 

“กินเงินหลวง ก็ควรตอบแทนบ้านเมือง นี่พากันมาเป็นขอนไม้โง่ๆ ไม่มีใครที่จะมีศักดิ์ศรี ไม่มีเลยกับคำว่า ทรงเกียรติ ไม่มีเลยที่จะถือศักดิ์ศรี ไม่มีที่จะมีเกียรติ ไม่มีเลย ที่จะมีศักดิ์ศรี ไม่มีเลย....”     ซุนฮก เดินวนเปล่งถ้อยคำอย่างกังวาน เจ็บปวด ขณะเดินออกจากท้องพระโรง

การแต่งตั้ง โจโฉ เป็น “ฮุยอ๋อง” จึงง่ายดาย เพราะตัวเอง คุมอำนาจทั้งหมด !!

เหมือนอีรอบ ประเทศนี้ เป๊ะ!!  เอาคนของตน เอาขี้ข้า ขี้พลอย มาเป็นขุนนาง เสนาอำมาตย์ เป็นบริวารอำนาจ เป็น ส.ส. เป็น ส.ว. คุมเสียงในรัฐสภา เกือบ 100% แล้วก็ละเลงระเริง อำนาจ คิดแต่ว่า ไม่มีใครสามารถล้ม หรือ คว่ำตนได้ มีกองทัพในมือ มีข้าราชการให้กำกับ สั่งหันซ้าย หันขวา จับกุม อุ้มฆ่า ได้หมด แม้แต่ ศาล กระบวนการยุติธรรม ก็เป็นแค่ ตราสั่ง

บ้านเมืองที่ เด็ก เยาวชน คนหนุ่มสาวออกมาบนท้องถนน ชูมือ ตะโกน ต่อต้าน ไม่ใช่ สภาพบ้านเมืองที่ปกติ คนดีเดินตรอก ขี้ครอกเดินถนน กระเบื้องล้วนเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจึงถอยจม คนดีไม่ได้ดี แต่คนทำชั่ว สอพลอกลับได้ดี

วิธีสังเกต ความเจริญรุ่งเรืองของบ้านเมือง นั้น ไม่ยาก แค่ดู นักวิชาการ ข้าราชการ ปัญญาชน กล้าหาญพอจะพูดความจริง วิพากษ์วิจารณ์บ้านเมืองตรงไปตรงมาหรือ ไม่ เพราะนี่คือ ภาพสะท้อนถึงการปกครอง

วานก่อนเห็นข่าว นายชูวิทย์ กมลวิศิษย์ ออกมาแฉขบวนการชาวจีน เว็บพนัน คอรับชั่นรถไฟสีส้ม ฯลฯ คิดแล้ว เหนื่อยหน่ายตาม ว่า กลไกข้าราชการ สำงานตำรวจฯ ในประเทศนี้ ก็คงไม่แตกต่าง เพราะอำนาจผูกไว้กับคนๆ เดียว และแวดล้อมไปด้วยกังฉินข้าราชบริพาร ความเสื่อม ความล่มจม ก็มาเยือนบ้านเมืองนี้ ไม่หยุด ไม่หย่อน

นึกถึง คำเอื้อนเอ่ย สุดแสนเศร้าของ ซุนฮก  ว่า “กินเงินหลวง ก็ควรตอบแทนบ้านเมือง นี่พากันมาเป็นขอนไม้โง่ๆ ไม่มีใครที่จะมีศักดิ์ศรี ไม่มีเลยกับคำว่า ทรงเกียรติ ไม่มีเลยที่จะถือศักดิ์ศรี ไม่มีที่จะมีเกียรติ ไม่มีเลย ที่จะมีศักดิ์ศรี ไม่มีเลย....”  

นี่มันประเทศกะลาแลนด์ของผม ชัดๆ

โดย เกษตรกรขบถ ไร่ทวนลม