อิสรภาพของศาล คือ รัฐของประชาชน

1780 15 Feb 2021

เมื่อวานอ่านข่าวสั้นๆ ซึ่งเป็นกิจกรรมของคนนุ่มสาว นักศึกษาจาก ม.ขอนแก่น ได้จัดกิจกรรม “จุดเทียน เผาศาล #ยกเลิก112”  โดย กลุ่มคณะราษฎรขอนแก่นและนักศึกษา ที่รวมพลจัดงานเพื่อแสดงออกทางการเมือง หลังศาลไม่ให้ประกัน 4 ผู้ต้องหา ม.112  ที่บริเวณคอมเพล็กซ์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

 

4 ผู้ต้องหา ที่ศาลไม่ได้ประกันตัว ในคดี ม.112 นั้น ก็มีนายอานนท์ นำภา , นายปฏิวัฒน์ สาหร่ายแย้ม หรือ หมอลำแบงค์ , นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน และ นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข จากความผิดใน ม.116 และ ม.112  ในการชุมนุมเมื่อวันที่ 19 กันยา 2563  เพื่อทวงคืนอำนาจราษฎร ที่สนามหลวง โดยทั้งหมดถูกควบคุมตัวเข้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ  

.

ผมเริ่มสนใจบทบาทศาลยุติธรรมไทย เพราะเคลือบแคลงมาตั้งแต่ สมัยยุคทักษิณ เมื่อก่อนนี้ มักมองแบบโลกสวย ตามตำรา ว่า ศาล คือ หนึ่งในเสาหลัก ค้ำอำนาจอธิปไตย ตามระบอบประชาธิไตย ซึ่งมี 3 เสา คือ ศาล บริหาร และ รัฐ แยกจากกันอิสระ  ต่างฝ่ายคต่างมีหน้าที่ เพื่อค้ำอำนาจอธิปไตยแลเพื่อ ให้รัฐยืนตรงและมีความชอบธรรมในการ

 

แต่ความจริงที่พบตลอด 20 ปีที่ติดตาม คือ มีความแทรกแซง ทุกระดับ มีความแปดเปื้อน มีความเอนเอียง มีความอคติ เลือกปฏิบัติ และมีความรับใช้ ผลประโยชน์ กลุ่มคน ผู้มีอำนาจ และกษัตริย์ หลังจากทักษิณถูกโค่น กระบวนการถอนรากถอนโคนโดยใช้กฎหมายยิ่งปรากฏเด่นชัด มีการสร้างกลไก คล้ายศาล โดยนำนักกฎหมาย นักปกครอง ผู้นำตำรวจ ทหาร ข้าราชการระดับสูง ที่ยืนอยู่ฝักฝ่ายตน มาเป็นกลไก สอบสวน ตรวจสอบ และพิพากษา ประหนึ่งศาล ซึ่งนั่นคือ ยุคตกต่ำที่สุดของกระบวนการยุติธรรมไทย ทำให้ประชาชนชอย่างผม หมดสิ้นศรัทธา หมดความเชื่อถือ ต่อ ศาล หรือ กระบวนการยุติธรรมไทย เพราะหลายๆ ครั้งที่มีการจับกุม การดำเนินคดี การพิพากษา เราประชาชน เราเป็นแค่เกษตรกร อ่านแล้วถ้อยแถลงแล้วก็ได้แต่ ตะลึง สงสัย และหดหู่หัวใจ แค่สติปัญญาอันน้อยนิด อย่างเรายังมองออกเลยว่า ไม่มีความยุติธรรมใดๆ เกิดขึ้นจริงในประเทศนี้ หาก คนนั้นถูกสายตาอำนาจเพ่งเล็ง

และที่น่าเวทนาตัวเองที่สุด คือ ศาล เขียนกฎหมาย รักษาสถานะตนเองไว้สูงส่งมาก เพื่อไม่ให้ถูกนินทาสงสัยในความยุติธรรม แต่ศาลกลับไม่คิดว่า การตัดดสินใจใดๆ นั้น ประชาชนล้วนมีคำถาม และยิ่งถ้า การตัดสินใจนั้นน่าเคลือบแคลง มีอคติ ใบสั่ง ก็ยิ่ง เสื่อมทรามตามมา อย่าลืม วันนี้ ประชาชนคนไทย อ่านออก เขียนได้ รู้กฎหมาย รู้หลักการ หูตาเปิดกว้าง ซึ่งถ้ากลไกรัฐ กระบวนการยุติธรรม ยังดื้อดึง และ ดื้อด้าน จะใช้แค่อำนาจ แต่ไม่พัฒนา หัวใจ ความถูกยุติธรรม เชื่อเถอะสถาบันใดก็ทัดทาน ไม่ได้ หรอก  ดังนั้น การรักษา จารีตทางอำนาจ จำพวก ห้ามวิจารณ์ศาล ห้ามวิจารณ์กษัตริย์ ห้ามรัฐ ห้ามวิจารณ์ข้าราชการ ห้าม ๆๆๆๆ  .... ในโลกปัจจุบันนี้ ทำไม่ได้แล้ว

เรือนจำพิเศษ จะเป็นตราบาป เป็นสัญลักษณ์ความหล้าหลังของอำนาจรัฐไทย ที่ใช้รังแก กดขี่ ห่มเสรีภาพประชาชน และศาล หรือ กระบวนยุติธรรมไทย เอาเข้าจริง มีไว้เพื่อรับใช้ บางคน บางกลุ่ม ที่มีอำนาจ เท่านั้น ไม่ได้ มีไว้สถิตยุติธรรม ตามหลักกฎหมาย และตามระบอบประชาธิปไตย แต่มีไว้เพื่อค้ำอำนาจ และเพื่อเป็นเครื่องมือ รับใช้ ฟอกอำนาจให้ดูชอบธรรมเท่านั้น

โดยเฉพาะ การใช้อาวุธ 112 ที่กำลังเข็นออกมาใช้กำจัด กำราบ คนรุ่นใหม่   ที่กำลังประจานไปทั่วโลก และคนหนุ่มสาวกำลังถูกสังเวย บูชายัญ เพื่อรักษาสถานะความสัมพันธ์ทางจารีตอำนาจ ที่หล้าหลังคร่ำครึ ซึ่งมันจะเป็นสัญญาณถึงความแตกหักและไร้อนาคต ของคนพวกนี้ กับคนหนุ่มสาวและประชาชน เพราะการกระทำนี้ มันจะฝังลึกไปสู่ความชิงชังในหัวใจประชาชน มันแผ่ออกไปเงียบๆ อย่างขุ่นเคืองและคับแค้น ซึ่งวันนี้ ไม่ใช่แค่สถาบันศาล แต่หลายสถาบันกำลังสำแดงธาตุแท้ ทั้ง รัฐสภา ( ส.ว. ส.ส. ) ทหาร ตำรวจ ข้าราชการ ฯลฯ

หนึ่งในนั้นที่เราประชาชน จดจำและตราหน้าไว้ในส่วนลึกไปอีกหนึ่ง สถาบัน  คือ ศาล !!