ระหว่าง จิ้งจอก กับ ราชสีห์

1814 08 Jul 2023

เมื่อวานเจอข่าว อดีต ส.ส.ดังฝีปากกล้า แต่ฝีไม้ลายมือห่วย ออกมาวิจารณ์ “ความอ่อนหัด” ไม่เป็นมวยของนักการเมือง หนุ่มๆสาวๆ เสื้อส้ม ผมอ่านไปก็แอบขำไป ตัวเองนะ ไม่มีที่จะยืน แถมแว่วว่า สอบตกด้วย ยังมีหน้าไปวิจารณ์คนอื่น ที่เขาชนะการเลือกตั้ง นั่นไม่สำคัญเท่า เขากล้าที่จะยืนหยัดใน แนวคิด นโยบาย แล้วให้ประชาชนเลือก ส.ส.คนนี้ ถึงกับอ้าง แนวคิดนักปรัชญาการเมืองคนสำคัญ เมื่อ 500 ปีก่อน ชื่อ มาเคียวิลลี่ อะเก้ย!!

นิโคโล มาเคียวิลลี่ ( Nicolo Machiavelli ) เป็นนักทฤษฎี นักปรัชญาการเมือง ที่เกิดจากชนชั้นกลาง ในสังคมขุนนาง จึงคุ้นเคยและผูกพันกับสังคม  ปลิ้นปล้อนตอแหล ดังนั้น เขาจึงมีแนวคิดไปทาง เผด็จการ เขาเขียนหนังสือชื่อ The Prince ( เจ้าชายผู้ครองนคร ) เป็นแนวคิด ทฤษฎี ที่ถูกใจทรราชย์ หรือผู้ปกครอง นักการเมืองจอมเจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัด ทั้งหลาย เขาผู้เอ่ยว่า “ เป็นจอมทรราชย์ ที่น่ากลัวดีกว่า เป็นผู้ปกครองที่คนรักใคร่ ”  ผลงาน The Prince ที่มาเคียวิลลี่เขียน ที่สำคัญ คือ เขาเปรียบเทียบว่า ผู้ปกครอง ควรเป็นทั้ง สุนัขจิ้งจอก ฉลาดหลักแหลม ขี้โกง และเป็น  ราชสีห์  ที่คนเกรงขาม

แนวคิดมาเคียวิลลี่ กลายเป็น แนวคิดสำคัญของนักการเมืองไทยหลายคน โดยเฉพาะ อดีตนาย ทักษิณ ชินวัตร เมื่อเรืองอำนาจการเมืองในประเทศนี้ ก็มักจะเอ่ยนาม แนวคิดมาเคียวิลลี่ บ่อยๆ และทักษิณเป็นนักการเมืองคนหนึ่งที่ ใช้สัญชาติญาณหมาจิ้งจอก บ่อยๆ แต่กลับไปไม่ถึงฐานะ ราชสีห์ !!!

เมื่อเช้าอ่านเจอข้อความ พาลีสอนน้อง ( ก้าวไกล) ของนาย นิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ อดีต ส.ส.พัทลุง เรื่องความอ่อนหัด เป็นไก่ ไม่ใช่ สุนัขจิ้งจอก สัญลักษณ์ ส.ส.คุณภาพในทัศนะนาย นิพิฏฐ์ และ เอ่ยชื่อ นักทฤษฎีคนสำคัญชื่อ มาเคียวิลลี่

ผมถึงบางอ้อ แล้วก็ อ๋อแอ๋ อ๊อกๆ .... ขำขื่น เกลือกกลิ้ง ลงพื้นแถ้ดๆ !!

นักการเมืองไทย ตลอดประวัติศาสตร์ตั้งแต่เปลี่ยนแปลงการปกครอง เรื่อยมา ผมว่าเราไม่เคยมี นักการเมืองไทย คนไหนที่ ถูกยอมรับ ถูกยกย่องเทิดทูล ว่าเป็น ราชสีห์ แต่ถ้าเป็น หมาจิ้งจอกนี่ ผมว่าผมเห็นแทบทุกยุคทุกสมัย โดยเฉพาะยุคปัจจุบัน บทบาทนักการเมืองไทย โดดเด่นเป็นข่าวออกตามหน้าสื่อมาก ๆ คือ หลัง 2523 เรื่อยมา

หมาจิ้งจอก คือ สัญลักษณ์ความฉลาด ความยึดโยงทำงานกับฝูง โจมตีเป้าหมายช่วยกัน  หรือเป็นทีม มีเป้าหมายเดียวกัน ร่วมกัน สามัคคี แต่ถ้าชนะ ได้รางวัลมา ก็อาจจะทะเลาะ ยื้อแย่ง กัดกัน เอาเนื้ออันโอชะมาครอบครอง เป็นนัการเมือง ที่ใช้ด้านมืด ด้านชั่ว ทำงาน ใช้แรงจูงใจ ตำแหน่ง ผลประโยชน์ แลกเปลี่ยน

ต่างจากราชสีห์ อาจจะหยิ่ง ทระนง และ รักศักดิ์ศรี ยึดมั่นในอุดมการณ์ มองงานใหญ่ ที่สำคัญไม่ยื้อแย่ง เศษเนื้อ หรือ กัดกับใครเพื่อผลลัพธ์ แค่รางวัล เล็กๆน้อยๆ ราชสีห์จึงอดโซ แต่ก็สง่างาม น่าเกรงขาม สัญชาตราชสีห์มองภาพใหญ่ ดูแลอาณษบริเวณกว้าง กินแค่ยามหิว กินแค่พออิ่ม แล้วก็ทิ้งให้สัตว์อื่นๆ มาแทกเล็มต่อ จึงได้รับความเกรงขามจากสรรพสัตว์น้อยใหญ่

การเมืองไทย วันนี้ ก็ยังวนเวียนเป็น สุนัขจิ้งจอก แย่งอาหาร ฉลาดหลักแหลมแต่กลับกลอก เลยพูดจาออกมาแบบคนไม่มีเกียรติ ไม่มีคำมั่นสัญญาใดที่เชื่อถือ เชื่อใจได้ วันนี้พูดอย่าง พรุ่งนี้นี้อีกอย่าง ตลอดเวลา และมองหาแต่ผลประโยชน์ ไร้หลักการ

ขนาด เคยรักประชาธิปไตย สูญเสียชีวิตพี่น้องประชาชนคนเสื้อแดง ไปมากมาย ติดคุก สูญหาย ถูกอุ้มฆ่าไปหลายคน วันนี้ ก็ยังตระบัดสัตว์ และเล่นเกมส์ เพื่อจะช่วงชิง แค่ผลประโยชน์การเมือง ไม่ยอมรับ ไม่ยึดมั่นในกติกาประชาธิปไตย เป็นการเล่นเกมส์ แบบเหยียบเรือสองแคม คือเจรจาเตรียมทางชิงโอกาส นำจัดตั้งรัฐบาล กับพรรคแพ้ หรือ ได้คะแนนเสียงน้อยกว่า มันผิดหลักการระบอบประชาธิปไตยมาก ถ้าคนแพ้ อาศัยแต่เกม เพื่อจะยึดอำนาจบริหารประเทศ แบบนี้จะแข็งขันกันเลือกตั้งทำไม ?

ฉะนั้น สุนัขจิ้งจอกที่ นายนิพิฏฐ์  อินทรสมบัติ เอ่ยถึงนั้น ไม่ใช่แน่ๆ อาจจะแค่ สุนัขจรขัด หรือ หมาขี้เรือนธรรมดาๆ ที่สกปรกและหิวโซ  !!!

โดย อัฎธิชัย ศิริเทศ