โชคชะตาสุราแช่ 7  ( ตอนจบ )   De Simone คือ space and Utopia คนจน

1514 05 Aug 2020

วันก่อน น้องๆ แอบเล่าให้ผมฟังว่า พวกเค้าไปช่วยงาน (เล่นดนตรี ในงานทำบุญร้อยวัน พ่อจา พนม ) มีคนตำหนิ วิจารณ์งาน “เถื่อนเฟสติวัลฯ” ของผม  “ว่าเป็นงานที่ใช่ไม่ได้ ไม่รู้จักดูแลผู้หลักผู้ใหญ่ ไม่ต้อนรับขับสู้... การจัดงานดีๆ มันยังงี้...!!” (หมายถึงการต้อนรับขับสู้ )  เด็กๆบอกว่าพวกเค้าแอบโกรธแทนผมมาก

เป็นเรื่องจริงและผมพูดมาตลอดว่า ใครก็ตามถ้ามางานเถื่อนเฟสติวัลฯ แล้วตักข้าวกินไม่ได้ หรือชงเหล้าให้ตัวเองไม่ได้ ไม่ต้องมา ครับ งานผมไม่มีเด็กเสริ์ฟ ไม่มีคนรับใช้ ไม่มีเหล้าคอยเสริ์ฟ ผมมีแค่ไวน์ หรือเบียร์ ขาย แล้วกีอาหารทำแล้วตั้งไว้ให้ ใครหิวมาตักกินเอง และที่มากกว่านั้น ผมมีวัฒนธรรมในงานคือ ทุกคนต้องช่วยกัน ช่วยกันทำ ช่วยกันสนุก ช่วยกันเก็บ กวาด ล้าง

ผมต่อสู้เรื่องวัฒนธรรมอำนาจ ความเจ้ายศเจ้าอย่าง ความไม่เท่าเทียมกันมาทั้งชีวิต งานผมจะไม่สนว่าคุณคือใคร จบอะไรมา มีตำแหน่งอะไร ใหญ่หรือเล็ก ที่นี่ เราเท่ากัน ดูแลกัน ดังนั้น ถ้าคิดว่าปฏิบัติไม่ได้ ยอมรับไม่ได้ ไม่ควรมาครับ ต่อให้รวยหมื่นล้าน ก็ไม่มีอะไรแตกต่างพิเศษ

คนที่มางานนี้ ต้องช่วยกันทั้งหมด นี่เป็นธรรมนูญงานเถื่อนเฟสติวัลฯ  ตั้งแต่ หาฟืน ล้างจาน ทำอาหาร  ขัดห้องน้ำ เก็บแก้ว เก็บขวด ไปจนถึง หิ้วเพื่อนไปนอน ปลุกเพื่อนมาถอน และจากปีนี้ไป ผมจะเข้มงวดขึ้น เพราะการปล่อยให้ ข้าราชการมา โดยเฉพาะพวกขี้ครอก ขี้ข้า ที่ตามมาแล้ว กลับไม่พึงพอใจ เอาไปพูดเสียๆหายๆ ผมจะแบล็คลิสต์ให้หมด เพราะถ้าความเท่าเทียมคนอื่น ยอมรับไม่ได้ ก็ไม่ควรมา งานที่ชื่อว่า “เถื่อนเฟสติวัลฯ  ครับ”
....

สังคมไทยเป็นสังคมนิยมอำนาจ ประจบ สอพลอกัน แยกหรือแบ่งคนเป็นชนชั้น ฐานะ จนติดเป็นนิสัย เป็นวัฒนธรรม ทำๆตามกัน จนเป็นรากฐานสังคม ไม่สามารถจะพัฒนาอะไรให้เจริญก้าวหน้าเหมือนบ้านเมืองอื่น อยู่กันด้วยความสัมพันธ์แบบเด็กใคร คนของใคร หน่วยงานไหน สถาบันอะไร ยศ ตำแหน่งอะไร เป็นอย่างนี้ทุกที่ทุกแห่ง

De Simone มาจากแนวคิดของการมองโลก มองเศรษฐกิจ มองสังคม และวางทิศทางไปข้างหน้า อย่างปรับตัว อย่างเข้าใจต่อสภาพความจริงของสังคม กระตุ้นให้เกษตรกร ให้คนไทยกล้าที่จะกำหนดทิศทางชีวิตตัวเอง กำหนดคุณค่า กำหนดอนาคตตนเอง De Simone คิดและพยายามอย่างหนักที่จะสร้างอารยธรรมใหม่ของการเสพสุข รื่นรมย์ มีศิลปะ มีดนตรี มีอาหารเลิศรส มีรสนิยมดีงามและ มีความเสมอภาคเท่าเทียม

งานเขียนงาน เรื่องโชคชะตาสุราแช่ (ทั้ง7 ตอน)  จึงพูดถึงทั้ง อำนาจรัฐ ทุน กฎหมาย นโยบาย ทัศนคติผู้คน วัฒนธรรมและการปลุกเร้าเกษตรกร ให้ยืนขึ้นด้วยสองมือตนเอง สู้ สร้างโอกาสในการเกาะเกี่ยวกับกระแสเศรษฐกิจโลก De Simone ปฏิเสธวิถีเกษตรแบบก้มหน้าก้มตา ปลูก ผลิต ส่งพ่อค้า วนเวียนซ้ำๆเดิมๆ ที่ซึ่งทำให้ทรุดโทรม ทั้งผืนดิน เกษตรกรและวิถีวัฒนธรรม

 

และเรื่องสุดท้ายที่ในตอนจบนี้คือ เรื่องวัฒนธรรมอำนาจและการสร้างอารยธรรมใหม่ ที่เราจะเชื่อร่วมกัน ปฏิบัติต่อกัน สร้างรูปแบบการดำเนินชีวิตที่รู้จักแบ่งปัน เคารพ ให้เกียรติ และพึ่งพากัน ที่สำคัญที่สุดคือความเป็นคน ที่เท่ากัน เพราะอุปสรรคและเข่นฆ่ามาตลอดทาง 100 ปีที่ก่อเกิดรัฐไทย คือ การออกกฎหมายมาเข่นฆ่าสิทธิประชาชน ที่จะเข้าถึง โอกาส ทรัพยากร การสืบสานภูมิปัญญา การพัฒนาระบบการผลิต ระบบเศรษฐกิจให้เท่าทันทัดเทียมอาณาอารยประเทศ

ความเป็นคน จะถูกคุ้มครองหล่อหลอม ให้รู้สึก ให้รักษา และสำนึกตระหนักได้มาจากการหล่อหลอมของวัฒนธรรม ในวิถีชีวิตประจำวัน

ผมใฝ่ฝันให้ De Simone เป็นประกายความตื่นตัว เป็นแรงบันดาลใจ เป็นที่ที่คนรู้จัก เป็นสัญลักษณ์ของการพึ่งตนเองจริงๆ เป็นบทเรียนของการมองโลก มองตนเองในการสร้างธุรกิจ สร้างแบรนด์ สร้างความยั่งยืนให้ตนเอง และหรืออย่าน้อย ถ้าวันหนึ่ง De Simone ต้องปิดตัวลงอย่างหมดหนทาง ก็จะเป็นบทเรียน เป็นตัวอย่างหนึ่ง ว่า เพราะอะไร ?

ดังนั้น ถ้าจะให้นิยาม De Simone ที่ผมคิดนั้น ไม่ใช่แค่ผลิตภัณฑ์ ทำแล้วขาย แต่ผมอยากให้มันมีพลัง มีความหมายกว่านั้น ถูกเอ่ยถึง ถูกนำไปศึกษา วิเคราะห์ เป็นบทเรียน เป็นต้นแบบ ของคนที่มีความฝันและอยากลุกขึ้นทำอะไรมากมายเพื่อปากท้องตนเองและคนอื่นๆ ผมแอบเรียกความคิดนี้เบาๆ กับตัวเอง ว่า  Space and Utopia
.

ส่วนงานเถื่อนเฟสติวัลฯ ความจริงแล้ว ก็คือการจำลองพื้นที่เพื่อสร้างรูปแบบงานให้เป็นวัฒนธรรมใหม่ของการร่วมงาน ของคนที่ปรารถนาความทัดเทียมและมีสำนึกในการอยู่ร่วมกัน อย่างช่วยเหลือเกื้อกูล เมื่อเราสร้างวัฒนธรรมได้ ก็สร้างคนได้ วันหนึ่งข้างหน้าเราจะสร้างการเมืองได้ สร้างกฎหมายได้ กฎหมายที่เอื้ออำนวยต่อสิทธิ โอกาส ที่เป็นธรรมทัดเทียมในบ้านเมืองเรา และสร้างรัฐ ที่ทันสมัยมีประสิทธิภาพได้

ผมพูดทุกปี ถึงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่จะมางานเถื่อนเฟสติวัลฯ ว่า “อย่าเอาหัวโขนมา..!!” หมายถึง  ห้ามแต่งชุดข้าราชการ ห้ามพกอาวุธ หรือห้ามแม้กระทั่ง การมาแสดงตัวตน อวด ยศ ตำแหน่ง ว่ากูคือใคร ผมก็ไม่อนุญาต!!  



อ้อ...จะบอกอะไรให้ งานทำบุญ 100 วันที่บ้านจา พนม ผมใส่ซองไป 1000 บาท ไม่ได้จิบเบียร์แม้แต่แก้วเดียว ได้แกงมา 2-3 ถุงเล็กๆ เรื่องนี้ ผมไม่ติดใจอะไร เพราะทำบุญ และเจ้าภาพจะมีแนวคิด ว่า ไม่สนับสนุนการดื่มสุรา แต่ถ้า ดันทะลึ่งมี ไอ้คนกลุ่มนั้นได้รับการเลี้ยงปูเสื่อเต็มคราบ  เพียงเพราะเป็นข้าราชการ ถ้าเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริง

มีเคือง แน่ๆ....ไอ้ จา พนม!!!